تا سال 1302، مدرسه طب، داروسازی و وزارت معارف در ساختمان دارالفنون قرار داشتند. در زمان ناصرالدین شاه، هایبنت سوئدی به سمت دندانساز استخدام و 35 سال در ایران ماند. بنابر پیشنهاد دکتر ملچارسکی لهستانی( دندانساز مخصوص دربار) از طرف دربار دستور تأسیس مدرسه دندانسازی، به اعتمادالدوله قره گزلو، وزیر معارف وقت، داده شد و مدرسه دندانسازی در سال 1309 تأسیس گردید. به پیشنهاد سلیمان میرزا، وزیر معارف وقت، پارک اتابک متعلق به ظل السلطان پسر ناصرالدین شاه به مبلغ 39 هزار تومان خریداری و در نتیجه مدرسه طب، داروسازی و وزارت معارف، به محل جدید خیابان اکباتان منتقل گردید و دو اتاق و یک زیرزمین به مدرسه دندانسازی داده شد. سپس به علت کمبود جا، مدرسه دندانسازی به ساختمان سعدالدوله واقع در چهار راه مخبرالدوله و بعداز آن به بیمارستان معتمد واقع در خیابان آقا شیخ هادی و سرانجام بعد از احداث دانشگاه فعلی به آن مکان منتقل گردید. در تمام این مدت، مدرسه دندانسازی وابسته به مدرسه طب بود، ولی از سال 1335 مستقل گردید و در 26 بهمن 1322 مدرسه دندانسازی به دانشکده دندانپزشکی تغییر نام یافت.