تاریخچه


اولین بار در سال 1309 مدرسه دندانسازی توسط دکتر محسن سیاح و دکتر ملیچارسکی و دکتر سر خوش در محل دارالفنون تاسیس گردید.دوره مدرسه سه سال و در پایان دوره فارغ التحصیلان مدرک دیپلم دندانسازی اهدا می شد. از همان ابتدا پروتز متحرک به صورت ساخت دندان مصنوعی توسط شهریار سلامت و آشوت هارتونیان آموزش داده می شد. مجدداً بر اساس مصوبه سال 1309 شمسی در شورای عالی معارف دوره تحصیلات در مدرسه دندانسازی به دوره عالی تبدیل شد و دوره تحصیلات به پنج سال افزایش یافت . پس از تاسیس دانشگاه تهران در سال 1313 هر یک از مدارس عالی کشور به دانشکده تبدیل و دندانسازی به یکی از شعب تابع دانشکده طب تبدیل شد. در شهریور 1318 نام مدرسه عالی دندانسازی نیز به دندانپزشکی تغییر یافت .دانشکده دندانپزشکی در سال 1335 از دانشکده پزشکی مجزا شد.

گروه پروتز شامل ۴ بخش پروتز کامل، پروتز پارسیل،  بخش مواد، و پروتز ثابت بود که دو بخش کامل، پارسیل، به همراه بخش مگزیلوفیشیال (پروتزهای فک و صورت) که بعدها افزوده شد، مجموعا بخش پروتز متحرک را تشکیل می دادند. بخش مفصل گیجگاهی- فکی نیز بعدها به گروه پروتز اضافه شد.

 اولین رئیس بخش پروتز دانشکده شادروان دکتر شهریار سلامت بود. اولین دستیاران تخصصی گروه پروتزهای دندانی که در هر دو گروه پروتز متحرک و ثابت آموزش می دید در سال 1354 پذیرفته شدند و تعداد آنها سه نفر بود . اولین گروه دستیاران تخصصی بعد از انقلاب اسلامی و تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی در سال 1362 پذیرفته شد و تعداد آنها 9 نفر بود.